Bugün öğleden sonra uzun süre tek başıma oturdum. Şu anki yaşımda, on sekiz yaşındaki halimin tuhaf duygularını gerçekten anladım. Büyüdükten sonra, sanki gerçekten hayal gücümü kaybetmişim gibi hissetmeye başladım. Bu yıllar içinde bazı şeylere karşı çaresizliğimi giderek daha fazla hissediyorum.
Hayat yolum, büyüme sancılarının bıraktığı morluklarla dolu, sonsuz karanlıkta tekrar tekrar acı veriyor ve bana büyüdükten sonraki dünyanın çok da kolay olmadığını hatırlatıyor.
Bir zamanlar hayal edilen güzel bir gelecekte, sonunda sadece sıkıcı ve sıradan bir şekilde geçiyor, farkında olmadan kend